Beim Enzymwäschprozess wierken d'Cellulasen op déi fräigeluecht Cellulose op de Kottengfaseren a befreien den Indigo-Faarfstoff aus dem Stoff. Den Effekt, deen duerch Enzymwäsch erreecht gëtt, kann duerch d'Benotzung vu Cellulase mat entweder neutralem oder sauerem pH-Wäert an duerch d'Aféierung vun zousätzlecher mechanescher Bewegung mat Hëllef vu Stolkugelen modifizéiert ginn.
Am Verglach mat aneren Techniken gëllt d'Enzymwäsch als méi nohalteg wéi Steewäsch oder Säurewäsch, well se méi waasserspuerend ass. Reschter vu Bimssteenfragmenter vum Steewäsch brauchen vill Waasser fir ze eliminéieren, an d'Säurewäsch ëmfaasst verschidde Wäschzyklen fir den erwënschten Effekt ze produzéieren.[5] D'Substratspezifizitéit vun den Enzymen mécht d'Technik och méi raffinéiert wéi aner Methoden fir Denim ze veraarbechten.
Et huet och Nodeeler. Beim Enzymwäschen huet de Faarfstoff, deen duerch enzymatesch Aktivitéit fräigesat gëtt, d'Tendenz, sech op den Textil nei ofzesetzen ("Réckflecken"). D'Wäschspezialisten Arianna Bolzoni an Troy Strebe hunn d'Qualitéit vun enzymgewaschenem Denim am Verglach zum steingewaschenem Denim kritiséiert, sinn sech eens, datt den Ënnerscheed vum Duerchschnëttskonsument net festgestallt géif ginn.
An iwwer d'Geschicht: Mëtt vun den 1980er Joren huet d'Unerkennung vum Ëmweltimpakt vum Steewäschen an déi ëmmer méi héich Ëmweltreglementer d'Nofro no enger nohalteger Alternativ erhéicht. Enzymwäschen gouf 1989 an Europa agefouert an am Joer drop an den USA adoptéiert. D'Technik ass zënter Enn vun den 1990er Joren Objet vu méi intensiver wëssenschaftlecher Studie. Am Joer 2017 huet Novozymes eng Technik entwéckelt, fir Enzymer direkt op Jeans an engem zouene Wäschmaschinnesystem ze sprëtzen, anstatt d'Enzymer an eng oppe Wäschmaschinn ze setzen, wat de Waasserverbrauch fir d'Enzymwäsch weider reduzéiert.
Zäitpunkt vun der Verëffentlechung: 04. Juni 2025